Ontdekken wie je bent en wat je kunt moet leuk zijn en plezier opleveren. Al tijdens zijn opleiding voor sportinstructeur op het CIOS wilde Willem ‘anders’ les gaan geven. Het ging niet om de docent, maar om de deelnemers en de groepsprocessen. Zodra de docent een situatie verzint die deelnemers en de groepsprocessen op gang brengt wordt er pas geleerd. Dat ‘anders’ lesgeven uitte zich bijvoorbeeld tijdens een zwemles door kinderen met judopakken aan, te laten zwemmen. Op deze manier leerden zij vallen zonder builen te krijgen. Tijdens zijn stage koos hij voor de psychiatrie. Daarmee kon hij zijn eerste nieuwsgierigheid naar de innerlijke mens bevredigen. Voor het eerst van zijn leven las hij boeken en groeide hij naar een groter besef. Hij ging zich steeds meer richten op mensen en groepsprocessen. Een verrassende, constructieve, grappige en onorthodoxe benadering is zijn tactiek. Juist door deze afwijkende aanpak zal iedereen, hoopt hij, goed naar zichzelf en de ander kijken. Nog steeds ziet hij diezelfde kinderen voor zich, die zonder enig bewust besef in twee lessen hun watervrees vergaten. Trainingen moeten door hun verrassende element leerzaam zijn en meesterlijk goed aansluiten bij de realiteit van iedere dag in ieder bedrijf.